scheiding mannen

Gescheiden vaders hopen op Eerste Kamer

scheiding mannenEen paar sokken en een stropdas zijn natuurlijk onvergetelijke presentjes, maar veel vaders hopen dat zij deze week een vaderdagcadeau krijgen dat de juridische band met hun kinderen verbetert. De Eerste Kamer behandelt dezer dagen namelijk het initiatief wetsvoorstel van VVD Tweede Kamerlid Ruud Luchtenveld. Het uitgangspunt van het voorstel is eindelijk een eind te maken aan de situaties waarin vaders na een scheiding hun kinderen niet of nauwelijks meer kunnen zien.

Geen poot aan de grond
Op dit moment wordt de zorg voor de kinderen na een scheiding in 85 procent van de gevallen overgenomen door of door de rechter toegewezen aan de moeder. De band tussen de vader en kinderen wordt hierdoor snel minder, zowel in frequentie als kwaliteit. Uit een onderzoek van de universiteit Utrecht blijkt dat 20 procent van de kinderen hun vader na een scheiding helemaal niet meer ziet, doorgaans omdat de rechter vindt dat er ‘rust’ moet komen ´omdat moeder het emotioneel niet kan opbrengen het kind te steunen in de omgang met vader.´ 26 procent procent van de kinderen ziet hun vader minder dan een keer per week, 60 procent een keer per week. Het aantal kinderen dat geen of een verstoorde relatie met hun vader heeft, groeit elk jaar met ruim 20.000. Diverse vaderorganisaties protesteren al jaren fel tegen deze situatie maar krijgen op juridisch terrein nauwelijks poot aan de grond. Mede door de protestacties is onder sommige politici wel het besef ontstaan dat de Nederlandse wetgeving rond scheiding niet meer van deze tijd is en ook in strijd raakt met het Europees Recht. In andere landen is de juridische positie van de vader wel verbeterd. Zo krijgen Franse en Belgische vaders, ook al zijn ze niet getrouwd, automatisch ouderlijk gezag. En, het juridische uitgangspunt bij een scheiding in België is dat het kind afwisselend bij beide ouders blijft wonen, tenzij de ouders onderling een andere regeling overeen zijn gekomen.

scheiding mannenSamen scheiden
VVD’er Ruud Luchtenveld zet zich al jaren in om ´het groot maatschappelijk onrecht´ rond de Nederlandse vaders te bestrijden. Ook in zijn voorstel van staat gelijkwaardig ouderschap centraal. Onder het motto ‘Als je samen kunt trouwen en kinderen verwekken, kun je ook samen scheiden’  stelt hij ouders verantwoordelijk voor het maken van goede afspraken rond de zorg voor de kinderen. Dit wil Luchtenveld bereiken door ouders te verplichten bij de scheiding een `ouderschapsplan’ overeen te komen waarin de ouders de omgang met de kinderen gedetailleerd vastleggen. Afspraken over school, de kapper, piercings, sportclubs, geld – alle mogelijke conflictstof moet door het plan worden geneutraliseerd. De verplichting een plan te maken zou zowel voor getrouwde ouders als voor geregistreerde partners gaan gelden. De norm van het ouderschapsplan moet zijn dat beide ouders een gelijke rol in de opvoeding spelen. Als een ouderschapsplan ontbreekt, zal een rechter een verzoek tot echtscheiding niet in behandeling nemen. Hij zal de ouders dan doorverwijzen naar een bemiddelaar of een mediator. En, houdt een ouder zich niet aan de afspraken, dan kan de andere ouder de kwestie binnen drie weken aan een rechter voorleggen. De onwillige ouder wordt dan veroordeeld tot een dwangsom of erger.

Stapje vooruit
De Tweede Kamer heeft het wetsvoorstel Luchtenveld op 29 november 2005 aangenomen. Op dinsdag 13 juni is het voorstel inhoudelijk behandeld door de Eerste Kamer. Op dinsdag 20 juni wordt er over gestemd. De kans dat het voorstel wordt aangenomen, is klein. De Eerste Kamer ziet vooral veel praktische bezwaren (‘Rechters raken straks overbelast’). Als het voorstel toch wordt aangenomen zal het Burgelijk Wetboek worden aangepast. Daarmee zal een stap vooruit worden gezet, maar ook niet meer dan dat. Bijvoorbeeld op het terrein van erkenning bevat de Nederlandse wet nog tal van ongerijmdheden waar een apartheidsregime zich niet voor hoeft te schamen. Zo kan een Nederlandse vader zijn kind pas erkennen als de moeder daartoe toestemming verleent of wanneer de rechter vervangende toestemming geeft. Verder kan een ongehuwde moeder haar kind in het geboorteregister inschrijven onder de noemer ‘vader onbekend’. Kortom, wij wachten op meer politici van het kaliber Luchtenveld!